Leven in Vertrouwen

Levensbewustzijn


Ziek zijn is niet wat je denkt   (December 2013)

Zowel de reguliere behandelingen als de alternatieve methoden en therapieën zij gebaseerd op dezelfde overtuiging: ziekten ontstaan doordat er iets mis gaat, iets functioneert niet goed, bv. de lever, de nieren, het hart, of vertoont gebreken: botontkalking, spierpijnen, slijtage van de gewrichten, etc. Dat is het onderliggende paradigma, de basis waarop wordt gewerkt. 
Wij willen die "disfunctie" corrigeren met middelen en behandelingen, hetzij door ingrijpen op de reguliere manier met medicijnen en/of operaties, hetzij door het ondersteunen van het lichaam op de alternatieve manier met therapieën en natuurlijke middelen. Hoewel de laatste i.h.a. niet schadelijk is, geeft het toch vaak geen definitieve genezing: men moet blijven behandelen en ondersteunen, want anders komen de klachten vroeg of laat terug. Mensen lopen vaak jarenlang bij dezelfde therapeut, omdat die behandeling of therapie "zo goed werkt". 

Hoe komt dit? De behandeling werkt op zijn best tijdelijk als je steeds terug moet komen… 
Waarom blijft het lichaam die klachten steeds opnieuw vertonen? Waarom blijft bijvoorbeeld die lever "niet goed" functioneren? Functioneert hij eigenlijk wel "niet goed" of is er heel iets anders aan de hand? Hoe functioneert het lichaam eigenlijk, weten we dat wel? 

Alles wat er in het lichaam gebeurt wordt op een of andere manier door de hersenen aangestuurd, dat is bekend. 
Wie of wat stuurt de hersenen echter aan? Zijn de hersencellen zelf wijs genoeg om te weten wat alle miljarden cellen van het gehele lichaam nodig hebben en wat ze moeten doen? Of zit daar een hogere intelligentie achter? Dat moet haast wel, het lichaam is zo'n wonderbaarlijk "machientje"… Maar waar komt die hogere intelligentie dan vandaan? Wie of wat is het? 

Hoe komt het dat wij denken dat die hogere intelligentie een orgaan of weefsel "verkeerd" aanstuurt? Als we ons niet lekker voelen, doodmoe zijn, koorts of een infectie hebben, gaat er dan wel iets fout? Of is dat niet meer dan onze interpretatie, omdat we er bang van zijn, denken dat we er dood aan kunnen gaan en ons niet lekker willen voelen? Wat doen we als we bezig zijn om de ziekte te "bestrijden"? 
Iedereen die ziek is, is bezig met beter worden, therapeuten en artsen zijn bezig om de ander beter te maken. Ziek zijn is "fout", gezond zijn is "goed"…  We "bestrijden" dus de ziekte. Maar is dat wel nodig? Gaat er wel iets mis als we ziek zijn of is de ziekte juist het beste wat ons op dat moment kan overkomen? 

Als er niets mis gaat, waarom is de ziekte er dan en hoe moeten we haar interpreteren?
In elke lezing, in elke workshop leg ik uit wat ziekten betekenen. Ze moeten m.i. niet bestreden worden, ze moeten "doorleefd"  worden. Waarom is dat en hoe doen we dat? 
Daarover gaan al mijn activiteiten.